Książę Bogusław urodził się w 1382 roku na zamku w Darłowie. Królowa duńska, Małgorzata, postanowiła adoptować swego krewnego z Pomorza. W końcu listopada lub na początku grudnia 1388 roku książę Warcisław pożeglował z 6-letnim synem i 4-letnią córką Katarzyną z Darłowa do Roskilde (ówczesnej stolicy Danii) na dwór królowej Małgorzaty.
Tu młody Bogusław otrzymał staranne wykształcenie, ale zmieniono mu imię na Erik, aby brzmiało po skandynawsku.

17 czerwca 1397 roku w Kalmarze równocześnie z podpisaniem unii 3 państw, oficjalnie przyznano Erykowi tytuł króla Danii, Szwecji i Norwegii.

28 października 1412 roku, kiedy zmarła królowa Małgorzata, cała władza nad Skandynawią przeszła w ręce Eryka. Sytuacja gospodarcza w królestwie pogarszała się. Kupcy niemieccy, którzy wcześniej handlowali tylko w miastach, które należały do Hanzy rozwijali swoją działalność w małych miastach i skutecznie konkurowali z małym lokalnym handlem. Kupcy niemieccy stawali się zagrożeniem dla małych duńskich miast, przejmując handel na ich terytorium.

Eryk Pomorski zapoczątkował przygotowanie prawa ograniczającego działalność kupców niemieckich w swoim królestwie. Prawo nakazywało, że kupcy niemieccy musieli albo wyjeżdżać do Niemiec na zimę (wtedy mogli zachować status gości), albo musieli przyjmować obywatelstwo duńskie.

Popierając rozwój miast, nadał wielu z nich przywileje królewskie.

W 1429 roku Eryk Pomorski wprowadził w Cieśninie Øresund, w mieście Helsingør cła dla wszystkich statków przepływających z lub na Bałtyk, szczególnie statków Hanzy i statków Krzyżaków, zatwierdzając tym morskie panowanie Duńczykow nad Bałtykiem do drugiej połowy XIX wieku. Dzięki Erykowi skarb państwa duńskiego był przez ponad 400 lat zasilany pokaźnymi sumami z ceł morskich.

Eryk pertraktował z Władysławem Jagiełłą doprowadzenie do związku unii skandynawskiej (kalmarskiej) i unii polsko - litewskiej. W ramach tego proponował nawet królowi polskiemu zawarcie związku małżeńskiego najstarszej córki Jagiełły, Jadwigi, ze swym kuzynem, księciem pomorskim Bogusławem IX. Tegoż Bogusława chcial Eryk pozostawić w Danii jako swego następcę.

Eryk Pomorski miał wielu zwolenników, ale więcej przybywało mu przeciwników z powodu nieudanych prób podporządkowania sobie południowej Jutlandii i z powodu niedopuszczania szlachty do wpływów politycznych w królestwie. Szwedzka szlachta zbuntowała się przeciwko niemu. To było bezpośrednim powodem, że zdetronizowany opuścił królestwo i przez kilka lat przebywał w zamku na wyspie Gotland, a później w 1449 roku wrócił do Darłowa.

W Darłowie rozbudował Zamek Książąt Pomorskich i objął rządy po Bogusławie IX nad słupską dzielnicą Pomorza. Eryk zmarł 4 kwietnia 1459 roku; jego zwłoki spoczywają w kościele w Darłowie.

Opracowała MTS na podstawie m.in. "Zarys historii Polski" (pod redakcją J.Tazbira), 1979, oraz Erik Kjersgaard: "Kjersgaards Danmarkshistorie", 1993.