Krajobraz wydm nadmorskich k. Svinkløv.

Jutlandia Północna to obszar położony na północ od fjordu (zatoki) Limfjordu /Limfjorden/ wraz z miastem Aalborg, które leży na południowym brzegu Limfjordu. Aalborg razem z miastem Nørresundby tworzy największe skupisko miejskie Północnej Jutlandii.

Krajobraz tej części Jutlandii powstał głównie z dna morskiego w wyniku podniesienia się lądu a potem przez naniesienie lotnych piasków, które formowały się w pagórkowate wydmy.
Dzisiaj zachodnia morska linia brzegowa charakteryzuje się najszerszymi w Danii plażami piaskowymi, wydmami i z gdzieniegdzie klifowymi stromymi brzegami. Wschodnie wybrzeże jest łagodniejsze, ale również tutaj znajduje się wiele pięknych plaż. Na lądzie krajobraz jest pagórkowaty, szczególnie we wschodniej części.

Tę część Jutlandii niektórzy nazywają Wyspą Północnojutlandzką (Nørrejyske Ø) . Jest to spowodawane tym, że dzisiaj wody Limfjordu rozdzielają całkowicie Północną Jutlandię od pozostałej części Jutlandii, na zachodzie od Thyborøn do Hals na wschodzie. Ale dopiero od roku 1863 powstało stałe otwarcie fjordu na zachód.

Obszar położony najbardziej na zachód z miastem Thisted nazywa się Thy. Żeby uchronić Thy przed niebezpieczną ucieczką piasku zostały posadzone drzewa od strony morza. Siła wiejących od morza wiatrów sprawia, że wszystkie drzewa z czasem pochylają się w kierunku wschodnim.
Krajobraz Thy wyróżnia się charakterystycznymi pagórkami w formie dużych podobnych do siebie kulistych kopców. Pagórki te powstały z dużych wydm piaskowych, które zostały z czasem porośnięte drzewami i trawami.
O pagórkowatym, piasczystym obszarze na wschód i południe od Hirtshals używa się historycznej nazwy Vendsyssel.
Nazwa ta pochodzi od plemienia Vendelów, którzy mieszkali wzdłuż Limfjordu a człon "syssel" jest nazwą starej jednostki administracyjnej Danii.
Najbardziej wysuniętą na północ częścią Jutlandii Północnej jest obszar nazywający się Grenen. Tutaj spotykają się Morze Północne i Bałtyk przez swoje cieśniny: Kattegat i Skagerrak.

Hotel nadmorski k. Svinkløv.

Najstarsze ślady osadnictwa na tych ziemiach pochodzą z epoki żelaza.
W Thy przy kościele Vestervig Kirke można dzisiaj zobaczyć dobrze zachowane siedlisko z tego czasu.
Na całym terenie zachowało się wiele grobów tzw. "wielkogłazowych", czyli grobów płaskich, gdzie na miejscu palono zmarłego/zmarłych i obszar otaczano dużymi głazami. Największe w Jutlanii Północnej skupisko grobów z epoki żelaza i z czasów wikingów znajduje się w Lindholm Høje (na płn. od Aalborga).

W Aggersborg nad Limfjordem znajduje się największy w Skandynawii zamek wikingów.

Od wieków mieszkańcy tej części Jutlandii mieli problemy z przemieszczaniem się piasków i zasypywaniem osad, ale największy problem powstał, gdy wikingowie i późniejsi mieszkańcy obszaru wycięli wszystkie drzewa ( na budowę statków) wzdłuż zachodniego wybrzeża. Od początku XVI wieku ruchome piaski pod wpływem silnych wiatrów od zachodu zasypywały wsie. Ludność zmuszona była do przemieszczania się coraz bardziej na wschód. Dopiero w XIX wieku opanowano niszczące działanie wiatrów i piasków, sadząc na całym zachodnim wybrzeżu roślinność wydmową i kosodrzewinę .
Na południe od miasta Skagen znajduje się zasypany duży gotycki kościół ( Den tilsandede Kirke ). Mieszkańcy Skagen zaprzestali odsypywać kościół z piasku w 1797 roku. Nawa główna kościóła została rozebrana, ale pozostawiono wieżę, która służyła jako punkt sygnalizacyjny dla statków.
Dzisiaj wieża zasypanego kościoła jest zabytkiem i atrakcją turystyczą.

W Jutlandii Północnej oprócz tradycyjnego rolnictwa i rybołówstwa coraz większą rolę odgrywa turystyka.

Krajobraz wydm

(Kliknij na punktach miast lub na sąsiednich regionach)

Blokhus.- Brønderslev. - Brovst. - Fjerritslev. - Frederikshavn. - Hanstholm. - Hirtshals. - Hjørring .- Løkken. - Nykøbing Mors. - Nørresundby. - Skagen. - Sæby. - Thisted. - Vrå. - Aabybro. - Aalborg.